مقایسه میدازولام از طریق بینی و آتروپین خوراکی به عنوان پیش مداوا در بیهوشی اطفال

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت آرامش و عدم اضطراب هنگام ورود اطفال به اتاق عمل و تاثیر شناخته شده آن و نیز مشکلات روش های فعلی تجویز پیش مداواها و به منظور تعیین تاثیر بکارگیری میدازولام در ایران، این تحقیق برای مقایسه میدازولام از طریق بینی و آتروپین خوراکی به عنوان پیش دارو، در بیهوشی اطفال مراجعه کننده به بیمارستان کودکان مفید سال های 76-1375 انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی تجربی دوسوکور بر روی 100 کودک که به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند، صورت پذیرفت. پنجاه بیمار میدازولام از طریق بینی و آتروپین خوراکی نیم ساعت قبل از جدایی از والدین دریافت داشتند و به 50 بیمار دیگر مرفین آتروپین عضلانی نیم ساعت قبل از جدایی از والدین تجویز گردید. آرام بودن و یا وجود اضطراب کودک در 3 مرحله، اول هنگام جدایی از والدین، دوم به هنگام القای بیهوشی، سوم در ریکاوری مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: از 100 نفر مورد بررسی، گروه ها به لحاظ سن، جنس، وزن و فشار خون مشابه بوده و در گروه میدازولام، جدایی از والدین بهتر و القای بیهوشی آرام تر و زمان ریکاوری کوتاه تر مشاهده شد به طوری که میزان عدم اضطراب جزئی آن در گروه شاهد 28 و در گروه مورد 76% بود (p<0.001) و در گروه مرفین، میزان بروز تهوع و استفراغ و همچنین ترشحات راه های هوایی بیشتر از گروه میدازولام می باشد و بروز فلاشینگ در گروه میدازولام مختصری بیشتر از گروه مرفین مشهود بود. نتیجه گیری: میدازولام از طریق بینی و آتروپین خوراکی به عنوان داروی مناسب برای پیش دارو در بیهوشی اطفال توصیه می گردد.